Κρήτη - 6η Μέρα

Μέρα 6η - Τετάρτη 21.08.13

Η μέρα για την οποία ανυπομονούσα έφτασε!!!! Κρουαζίερα στο Μπαλο και στη Γραμβούσα περιελάμβανε το πρόγραμμά μας.

Για να πάρετε μια ιδέα για τι πράγμα μιλάω...

Αν και είχα χανγκοβεράτσι (λόγω τσικουδιάς το hangover στα Κρητικά lol)

Ξεκινήσαμε με προορισμό τον Κίσσαμο και το Καστέλλι (το λιμάνι) συγκεκριμένα για να πάρουμε το πλοίο για την κρουαζιέρα μας στα γαλαζοπράσινα νερά του νησιού. Στο δρόμο μας συναντήσαμε ένα εκκλησάκι λαξεμένο στο βράχο στο οποίο είχαμε σταματήσει την προηγούμενη φορά που ήρθαμε πόσο όμορφο ήταν!!!

Φτάσαμε, είχε πολύ κόσμο στα εκδοτήρια. Παρόλα αυτά ο κύριος που μας εξυπηρέτησε ήταν πολύ ευγενικός και μας κατατόπισε. Μπήκαμε στο πλοίο και η περιπέτεια ξεκίνησε. Παρόλο που λατρεύω το αεροπλάνο και την ευκολία του, θεωρώ πως καλοκαίρι χωρίς πλοίο οποιουδήποτε τύπου δε νοείται. Είτε είναι πλοίο της γραμμής, είτε καΐκι, είτε κότερο, είτε καταμαράν οτιδήποτε και αν είναι προσφέρει ασύγκριτη αίσθηση. Να γλιστράει  η βάρκα στο νερό, να νιώθεις το θαλασσινό αεράκι στο πρόσωπό σου, την αλμύρα, την γαλήνη να βλέπεις γύρω σου γαλάζια θάλασσα, γαλάζιο ουρανό.

Στη διαδρομή για τη Γραμβούσα βλέπαμε τα απότομα βράχια που σχημάτιζε ο αέρας και το κύμα, σπηλιές που σε προκαλούσαν να τις εξερευνήσεις, σχισμές στους βράχους που δημιουργήθηκαν από σεισμούς προϊστορικά. Και μετά από ταξίδι μιας ώρας φτάσαμε στο ιστορικό νησί της Γραμβούσας.

Λίγα λόγια για το νησί: χρησιμοποιήθηκε από τους κατοίκους της Κρήτης σαν ορμητήριο επί Τουρκοκρατίας και επειδή δεν είναι γόνιμο και τα τρόφιμα κάποτε τελείωσαν, έγιναν πειρατές οι κάτοικοί του. Είναι σε σημαντικό γεωγραφικό σημείο για αυτό και στην κορυφή του διαθέτει ένα τριγωνικό κάστρο που έχτισαν οι Ενετοί. 

Εδώ υπάρχει ένα φυτό που είναι προστατευόμενο και απαγορεύεται να το κόψεις. *

Επίσης έχει ένα ναυαγισμένο καράβι εδώ. Σε αναζήτηση που έκανα στο internet έμαθα πώς ναυάγησε λόγω κακοκαιρίας καθώς ταξίδευε για τη Ν. Αφρική γεμάτο τσιμέντο.

Τα νερά εδώ είναι κρυστάλλινα και λαχταράς να βουτήξεις. Έχει και πολλά μικρά κοχυλάκια. Μάζεψα μερικά για αναμνηστικά :)

Μετά από παραμονή μιάμισης ώρας ξεκινήσαμε για το Μπάλο. Μένεις με το στόμα ανοιχτό μόλις αντικρίζεις το θέαμα που προσφέρει.

Έχει ροζ άμμο, ζεστά νερά (η μια μεριά είναι λίμνη), μικρά ψαράκια κολυμπάνε δίπλα σου και αυτό που σε γοητεύει περισσότερο είναι το χρώμα της ή για να ακριβολογώ τα χρώματά της. 

50 αποχρώσεις του γαλαζοπράσινου :)

Σε ξεκουράζει, σε ηρεμεί, σε γοητεύει...

Κάτω τα βράχια έχουν αλάτι, είναι σαν πολύτιμοι λίθοι

Από το πλοίο είχες τη δυνατότητα να πέσεις στο νερό με νεροτσουλήθρα δυστυχώς όμως το αντιληφθήκαμε κατά στην αναχώρησή μας.

Στο γυρισμό ήμασταν κουρασμένοι αλλά άξιζε τον κόπο ως εμπειρία. Βλέπαμε τον ήλιο να πέφτει μέσα στη θάλασσα αγκαλιασμένοι, εγώ κρύωνα και λίγο από το αεράκι για να είμαι ειλικρινής και αποκοιμήθηκα μέσα στη ζεστή αγκαλιά του αντρούλη μου.

Κατά τη διάρκεια της ημέρας φάγαμε ελαφριά για να μπορούμε να κολυμπάμε και έτσι το βράδυ πεινούσα τοοοσο πολύ, ευτυχώς η επιλογή του εστιατορίου μας δικαίωσε.

Palazzo al mare

Η Κρητική φιλοξενία στην πράξη

Φαγητά μοναδικά..  απ´ ότι μάθαμε το menu το έχει δημιουργήσει ο κ. Σκαρμούτσος

Εγώ έφαγα παϊδάκια με θυμαρίσιο μέλι και καπνιστή πάπρικα αλλά και η σαλάτα με ρόκα, σπανάκι, πετιμέζι, σταφίδες, ντοματίνια και καπνιστές πιπεριές ήταν φανταστική. Επίσης τα μανιτάρια του Αγρού με λαδι τρούφας έγιναν ανάρπαστα.

Η βραδιά ήταν πολύ όμορφη. Είχε παραδοσιακά χορευτικά στο λιμάνι κοντά στο μέρος που τρώγαμε. Λίγο το φεγγάρι, λίγο η ωραία κρητική μουσική, λίγο το κρασί της Κρήτης γεμάτο φρουτώδη αρώματα τα ερωτεύτηκα τα Χανιά...

Κοιτάξτε τι τέλειο βραχιόλι μου έκανε δώρο ο αντρούλης μου :)

Αποκοιμήθηκα στο αυτοκίνητο στο γυρισμό στο ξενοδοχείο, γεμάτη εικόνες, γεύσεις, αρώματα η σημερινή μέρα.

Ευτυχία.

♥X♥